الإمام ناصر محمد اليماني
18 – شوال - 1438 هـ
12 – 07 – 2017 مـ
۲۱- تیر -۱۳۹۶ ه.ش.

05:52 صبح
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
___________________



بیانی برای تذکر و یادآوری به مؤمنان؛ همانا که تذکر به نفع مؤمنان است والحمد لله أرحم الراحمين ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله أجمعين لا نفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، والصلاة والسلام على كافة المؤمنين لا يشركون بالله شيئاً في كلّ زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
ای مؤمنان جهان در امت امام مهدی منتظر؛ این فضل عظیم خداوند برشماست که مقدر فرموده در دورانی زندگی کنید که امام مهدی منتظر توسط خداوند درآن عصر برانگیخته می‌شود؛ پس شکرگزار باشید و از اولین کسانی مباشید که نسبت به دعوت امام مهدی منتظر کافر می‌شوند؛ دعوتی که بر اساس بصیرتی است که از جانب پروردگارش آمده است. چون حجت بالغه و کامل نزد خداست و خداوند درعلم کتاب خود قرآن عظیم؛ دانش امام مهدی را بر شما فزونی داده است. سزاواز امام مهدی منتظر نیست که قرآن را مانند مفسران ازروی اجتهاد شخصی بیان کرده و بعد از تفسیر خود را از آن مبری کرده و بگوید:"والله اعلم".

پس امام مهدی در برابر نوشته‌های مفسرانی که از روی ظن و گمان- کتاب خدا را- تفسیر می‌کنند حجت آورده و می‌گوید: پناه بر پروردگارم و پرورگار شما که ندانسته و بدون آگاهی در بیان کتابش به خداوند نسبتی بدهم و چیزی را که یقین ندارم بی شک و تردید مقصود پروردگارم است به وی نسبت دهم. و به علت اعتماد و اطمینان به حق بودن سخنم؛ می‌بینید که تمام علمای مسلمین و یهود و نصاری-مسیحی- را به چالش کشیده و می‌گویم: اگر توانستید ولو در یک مسئله در قرآن عظیم در برابر امام مهدی ناصر محمد الیمانی حجت بیاورید؛ من امام مهدی منتظر ناصر محمد نیستم.
شاید یکی از علمای امت- اگر از علمای اهل سنت باشد- بخواهد بگوید:" صبرکن صبرکن ناصر محمد؛ همین جا و در اولین مسئله ای که در این بیان آمده؛در برابرت حجت اقامه می‌کنم و آن نام توست که ناصر محمد است؛ ما معتقدیم نام امام مهدی منتظر محمد بن عبدالله است" . و یا طبق عقیده برخی از شیعیان خواهد گفت:" مهدی منتظر محمد بن حسن عسکری است". پس در برابر شیعه و سنی به حق حجت آورده و می‌گویم: والله والله ای جماعت اهل سنت و شیعیان؛ همه شما اعتقاد دارید که خداوند امام مهدی منتظر را ناصر محمد ( یاری دهنده محمد ) برمی‌انگیزد و در این امر هیچ شک و تردیدی نیست و اگر این عقیده حق را باور نداشته باشید به فرموده خداوند تعالی کافر شده‌اید که می‌فرماید:
{مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا‎﴿٤٠﴾‏} صدق الله العظيم [الأحزاب]
و این آیه از آیات محکم قرآنی است که به زبان عربی مبین نازل شده؛ از آیات بینه‌ای است که تنها فاسقان نسبت به آن کافر می‌شوند؛ چون این آیه؛ آیه‌ای محکم و برای تمام مردم عالم روشن است و نیازی به تفسیر ندارد و هرکس که زبان عربی مبین بداند؛ آن را درک می‌کند؛ فرقی ندارد عرب باشد یا غیر عرب؛ چون خداوند به تمام مردم عالم فتوا می‌دهد که بعد از تمام انبیایی که در اقوام گذشته بر انگیخته بود؛ آخرین نبی خود و بخاتم الأنبياء محمد رسول الله صلّى الله عليه وسلم را برای آنان برانگیخته است. خداوند به شما فتوا می‌دهد او را با رساله خود قرآن عظیم برای هر دو گروه بزرگ جن و انس-الثقلین- برانگیخته و این رساله را تا یوم الدین از تحریف و دست‌کاری محفوظ نگاه می‌دارد. خداوند مقرر داشته تا این کتاب از زمان نزولش تا یوم الدین ذکرعالمیان نسل بعد از نسل در هر زمان و مکانی باشد و آن را حجت بالغه خود در برابر همه امت‌ها قرار داده است.چه امت‌هایی که در دورانی زندگی کردند که عصر قرآن عظیم است و بدون این که با قرآن مجید به راه خداوند عزیز و حمید هدایت شوند هلاک گردیدند مگر کسی که پروردگارمبه او رحم کند! چه علمایی که هم خود گمراه شدند و هم امت خود و امت‌های بعدی را به گمراهی کشاندند چون با حجت این که می‌خواهند قرآن عظیم را تفسیر کنند؛ سخنان ناحق گفته و به خداوند نسبت ناحق دادند! سبحان الله العظیم: هرچقدر هم که آیه از آیات بینه و ام الکتاب قرآن عظیم باشد؛ می‌بینید مفسران برایش تفسیر آورده‌اند! ای عجب ای خردمندان و اولی الألباب؛ والله اگر یکی از شما به برادرش بگوید به آفتاب نگاه کن؛ آیا این آفتاب نیست؟ فرد مورد سؤال به سؤال کننده می‌گوید:" این چه سؤال عجیبی است؛ مگر چیزی واضح‌تر از خورشید در زمان طلوع در مشرق یا غروب در مغرب در آسمان هست! چطور می‌گویی آیا این خورشید نیست؟ همه امت‌ها نسل بعد از نسل می‌دانند این خورشید است".پس در برابر مفسران به حق حجت آورده و می‌گوییم: آیات ام الکتاب که آیات محکم قرآن عظیم هستند نیز همین وضع را دارند و از زمان تنزیل‌شان نسل در نسل در میان امت‌ها منتقل شده‌اند تا به این امت رسیده اند ولی تمام امت‌ها از تفاسیر مفسران پیروی کرده‌اند؛ بدون این که هیچ روی انها فکر کنند و عقل‌شان را به کار گیرند؛ والله والله کسانی که از عقل خود استفاده نمی‌کنند از چهارپایان هم گمراه‌ترند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا ‎﴿ ‎﴿٤٤﴾}صدق الله العظيم [الفرقان].
اینجا برای تمام اهالی آتش روشن می‌شود علت گمراهی آنان عدم استفاده از عقل و پیروی کورکورانه بوده است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ‎﴿٧﴾‏ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ‎﴿٨﴾‏ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ‎﴿٩﴾‏ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ‎﴿١٠﴾‏ فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ‎﴿١١﴾‏} صدق الله العظيم [الملك].
شاید یک از علما بخواهد بگوید:" ناصر محمد؛ در مورد اولین مسئله دعوتت، ما را گمراه نکن ؛ چون اولین حجت ما در برابر تو موضوع اسم توست که ناصر محمد است ونام تو بر خلاق عقاید ما در مورد نام امام مهدی است و ما اعتقاد نداریم خداوند مهدی منتظر را ناصر محمد ( یاری دهنده محمد ) برانگیزد" پس امام مهدی منتظر ناصر محمد در برابرتان حجت آورده و می‌گوید: اعوذ بالله: پس آیا اعتقاد شما این است که خداوند مهدی منتظر را برای یاری به شیطان رجیم برمی‌انگیزد! شما را چه می‌شود این چگونه حکمی است؟. حتما پاسخ شما این خواهد بود که:" ای مرد از خدا بترس؛ ما تمام مسلمانان عرب و عجم که به قرآن عظیم ایمان داریم؛ معتقدیم خداوند مهدی منتظر را ناصر محمد ( یاری دهنده محمد )برمی‌انگیزد چون آخرین رسول و نبی خدا محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم است تصدیق فرموده خداوند تعالى:
{مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب].
پس امام مهدی منتظر ناصر محمد در برابرتان حجت حق می‌اورد و می‌گوید: پس چرا اسم حق مرا که بر اساس تقدیر مقدر شده در کتاب مسطور و از زمانی که در گهواره بودم بر من نهاده شده یعنی ناصر محمد را انکار می‌کنید؛ من که این اسم را امروز برای خودم انتخاب نکرده‌ام؟ ای عجب ازاعراب؛ اگر ازاساتید لغت عربی سؤال کنید و به‌انان بگویید آیا "تواطوء" یعنی تطابق یا یعنی توافق و همراهی؟ جواب همگی آنان به شما یک زبان این است:" خیر به هیچ وجه؛ در لغت عربی مقصود از "تواطوء" تطابق و یکی بودن نیست؛ بلکه معنی "تواطوء" توافق و همراهی است" پس امام مهدی منتظر ناصر محمد حجت اقامه کرده و می‌گوید: الحمدلله رب العالمین؛ برای همین در فتوای محمد رسول الله اشاره شده که نام محمد همراه نام امام مهدی است؛ نفرموده است اسم او مطابق اسم من است و با آن یکی است؛ بلکه فرموده است :يوافق اسمه اسمي (اسم او همراه اسم من است).صدق عليه الصلاة والسلام.
برای همین به شما می‌گویم: یا ایها الناس؛ من امام مهدی ناصر محمدم و خداوند مرا به عنوان رسول و نبی برنیانگیخته است؛ بلکه من ناصر و یاور آن چیزی هستم که خداوند بر محمدرسول الله و برای تمام مردم نازل فرموده یعنی این قرآن عظیم که در تمامی شهرهای عالم موجود است. من وحی جدیدی ندارم؛ بلکه قرآن را با قرآن برای شما بیان می‌کنم؛ بدون این که در آن اختلاف و تناقضی باشد و می‌گویم: خداوندی که پروردگار من و شماست را عبادت کنید و خداوند بهشت را برهرکسی که به او شرک بیاورد حرام کرده است و جای‌گاه او در آتشی است که بدترین قرارگاه است و بدانید که هر آن چه که در ملکوت است همگی بندگان خداوند یکتایی هستند که شریکی برایش نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ‎﴿٨٨﴾‏ لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا ‎﴿٨٩﴾‏ تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ‎﴿٩٠﴾‏ أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا ‎﴿٩١﴾‏ وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ‎﴿٩٢﴾‏ إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ‎﴿٩٣﴾‏ لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ‎﴿٩٤﴾‏ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ‎﴿٩٥﴾‏} صدق الله العظيم [مريم].
شاید یکی از پرسش‌گران این سؤال را بخواهد مطرح کند:" ناصر محمد؛ آیا تمام بندگان او به تنهایی در پیشگاه خدا حاضر خواهند شد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ‎﴿٩٥﴾‏} صدق الله العظيم؟".امام مهدی ناصر محمد در جواب پرسش‌گران می‌گوید: از خدا بترسید در قرآن عظیم تناقض وجود ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ‎﴿٤٩﴾‏ لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ‎﴿٥٠﴾‏} صدق الله العظيم [الواقعة].
شاید یکی از پرسش‌گران بخواهد بگوید: مگر خداوند تعالی نفرموده است:
{وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ‎﴿٩٥﴾‏} صدق الله العظيم
ای کسی که گمان میکنی قرآن را با قرآن بیان می‌کنی؛ مقصود خداوند چیست که می‌فرماید:
{وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ‎﴿٩٥﴾‏} صدق الله العظيم
ناصر محمد یمانی در پاسخ او می‌گوید: همانا که مقصود خداوند کسی است که در این دنیا به او ملک عطا شده و در حالی در برابر پروردگارش قرار می‌گیرد که نه مالی دارد و نه ملک و مملکت و قدرتی. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۴].
ای بندگان خدا از پروردگارتان بترسید و تقوا کنید؛ والله والله والله هرکس اعتقاد داشته باشد بنده‌ای در پیشگاه خداوند رب المعبود برایش شفاعت خواهد کرد؛ به خدا شرک آورده و نسبت به ارحم الراحمین بودن خدا کافر شده است. شاید یکی از علمای پرآوازه مسلمین بخواهد بگوید:" ولی تمام مسلمانان و علمای‌شان معتقدند در یوم الدین محمد رسول الله شفاعت آنان را خواهد کرد؟" پس در برابر تمامی مسلمانان و علما و امت‌شان به حق حجت اقامه کرده و می‌گویم: آیا از پروردگار عالمیان نمی‌ترسید؟ آیا خداوند محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم را جز برای این برانگیخته که به شما در مورد این عقیده باطل هشدار دهد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ‎﴿٤٩﴾‏ قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ ‎﴿٥٠﴾‏ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ‎﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]؟
ممکن است یکی از علمای امت بخواهد بگوید:" آیا تو منکر شفاعت محمد رسول الله برای امتش در پیشگاه پروردگار عالمیان هستی ای مرد؟"
امام مهدی ناصر محمد در برابرتان حجت اقامه می‌کند؛ و هم چنین حجتی که از احادیث حق سنت است. محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرمود:
[يَا مَعْشَرَ قُرَيْشٍ اشْتَرُوا أَنْفُسَكُمْ، لاَ أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا بَنِي عَبْدِ مَنَافٍ لاَ أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا عَبَّاسُ بْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لاَ أُغْنِي عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا صَفِيَّةُ عَمَّةَ رَسُولِ اللَّهِ لاَ أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا فَاطِمَةُ بِنْتَ مُحَمَّدٍ لا أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا]صدق عليه الصلاة والسلام.

[ای قریش نفس خودتان را خود بخرید ( واز آتش نجات دهید ) من نمی توانم برای شما نزد خدا کاری کنم ای بنی عبد مناف من نمی توانم شما را از چیزی بی نیاز کنم (و در آخرت شما را از آتش نجات دهم ) ای عباس بن عبدالمطلب من نمی توانم تو را نزد خدا بی نیاز کنم ( وچیزی از عذاب خدا را از تو دفع کنم) ای صفیه عمه ی رسول خدا صلی الله علیه وسلم من نمی توانم تو را نزد خدا بی نیاز کنم و ای فاطمه دختر من نمی توانم تو را نزد خدا بی نیاز کنم ( و عذاب را از تو دفع نمایم).]
به کلام قرآن و احادیث حق سنت نبوی بنگرید که چگونه بدون این که هیچ اختلافی باهم داشته باشند سخنی یکسان را نقل می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ‎﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الممتحنة].
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ‎﴿٤﴾} صدق الله العظيم [السجدة].
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛در آیات محکم کتاب خدا اثری از این که ولی یا نبی خدا در پیشگاه او برای شما شفاعت کند، پیدا نمی‌کنم؛ سبحانه عمّا يشركون! هرکس که خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت می‌کند؛ بگوید: شهادت می‌دهم خداوند ارحم الراحمین است؛ اگرپروردگارم به من رحم نکند وبا رحمتش مرا از آتش نجات نداده و با رحمتش مرا وارد بهشت نکند، چه کسی بعد از او به من رحم خواهد کرد که بخواهم امید داشته باشم در پیشگاه خداوندی که از تمام انبیاء و رسولانش و از پدر و مادر نسبت به من رحیم‌تر است؛ شفاعتم را بکند؟ خداوند ارحم الراحمین است.
ای جماعت مسلمانانی که به دلیل عقیده شفاعت انبیاء و اولیا مشرک شده‌اید؛ والله والله شما از کسانی هستید که خداوند در مورد آنان می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ‎﴿١٠٦﴾‏ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ‎﴿١٠٧﴾‏ قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ‎﴿١٠٨﴾‏ } صدق الله العظيم [يوسف].
شاید قومی که محبوب خداوندند و محب اوـ یحبهم الله و یحبونه- یک زبان بخواهند بگویند:" ای امام ما؛ تو و خداوند را به شهادت می‌گیریم و شاهد بودن خدا کافی است که ما ایمان داریم خداوند ارحم الراحمین است و به خاطر صفت ارحم الراحمین بودنش حتما باید در نفسش برای تمام امت‌هایی که به خود ظلم کرده و هلاک شدند به شدت متحسر و حزین باشد؛ عقل و منطق این را می‌گوید؛ عقل و منطق هر کسی که به صفت رحمت در نفس خداوند ایمان داشته باشد و او را ارحم الراحمین بداند؛ یعنی این که رحم خدا بیش از رحم مادر به فرزندش است؛ به این ترتیب حال خداوند ارحم الراحمین را چگونه می‌دانی؟"
جواب شما را مستقیم به پروردگار می‌سپاریم تا از حال خود به شما خبر دهد؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].
شاید مادری که نسبت به فرزندش ترحم دارد بگوید:" ناصر محمد یمانی؛ والله اگر پسرم هزار سال در برابرم عصیان کند و بعد ببینم در آتش جهنم فریاد می‌کشد و به خاطر کوتاهی‌هایی که در نزد مادرش کرده نادم است؛ احساس حسرت برای پسرم می‌کنم و جز پروردگارم کسی از عظمت حسرت من بر فرزندم خبر ندارد. و می‌گویم: اگر این حال من است؛ پس حال خداوند ارحم الراحیمن که از مادر به پسر رحیم‌تر است چگونه است؟" امام مهدی در پاسخ پرسش‌گران می‌گوید؛ عزیزان من آیا خدا خودش مستقیم از حال خود خبر نداده است:
{ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].
و این بعد از آن است که امت‌ها به خاطر کوتاهی‌های خود در نزد پروردگارشان حسرت خورده و تک تک‌شان می‌گویند:
{أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ‎﴿٥٦﴾‏} صدق الله العظيم [الزمر].
و اینجا دیگر اصرار ندارند به کفر نسبت به خدا بازگردند و نمی‌خواهند به دشمنی با خدا و رسولانش باز گردند؛ بلکه به خدا و رسولانش ایمان دارند و تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ‎﴿٥٦﴾‏}صدق الله العظيم [يس].
اینجاست که خداوند در نفسش برای بندگانی که به خود ظلم کرده‌اند متحسر و حزین می‌گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ‎﴿٢٩﴾‏ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].
ولی ای بندگان خدا؛ بعد از مرگ‌تان از رحمت خدا مأیوس نباشید؛ اگر از رحمت او نا امید شوید در حق خود ظلم بزرگی کرده‌اید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ‎﴿٤٤﴾‏} صدق الله العظيم [الأنعام].
شاید یکی از پرسش‌گران بخواهد سؤال کند:" برای ما برهانی بیاور که نشان دهند مقصود از "ابلاس"؛ یأس است" . به پرسش‌گران با این فرموده خداوند تعالی پاسخ می‌دهیم که می‌فرماید:
{اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ‎﴿٤٨﴾‏ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ ‎﴿٤٩﴾‏ فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ‎﴿٥٠﴾‏} صدق الله العظيم [الروم].
ای جماعت عذاب شوندگان؛ از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ اگر به درگاه خداوند دعا کنید، بدون این که شریکی برایش بگیرید و اگر تنها او را بخوانید؛ شما را مورد رحمت قرار می‌دهد؛ چون در کتاب این موضوع را برای‌تان پیدا کردم و دیدم شما به علت مأیوس بودن از رحمت خدا بعد از مرگ‌تان هم به خود ظلم می‌کنید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ‎﴿٧٥﴾‏ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ‎﴿٧٦﴾‏ حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ‎﴿٧٧﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]
ای بندگان خدا! همانا که بعد از مرگ باب قبول اعمال برشما بسته می‌شود ولی خدا باب تضرع و دعا برای رحم کردن را بر شما نمی‌بندد. بگویید:" پروردگارا؛ چه کسی ذر ذتیا و آخرت بیش از تو به ما رحم می‌کند؟ ما را مورد مغفرت خود قرار ده و به ما رحم کن و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی"
خدایا ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.

ممکن است یکی از بندگان نعیم اعظم بخواهد بگوید:" امام من صبرکن صبرکن؛ این بیان را تمام نکن تا این که به این سؤآل پاسخ دهی؛ پس گوش کن چه می‌گویم: وقتی به عظمت حزن و تحسر در نفس پروردگارم آگاه شده و به‌ ان یقین کردم؛ والله والله به نعیم جنات نعیمی که در نزد پروردگارم است راضی نخواهم شد تا این که پروردگارم مسرور باشد و حزن و تحسری نداشته باشد؛ اگر چنین نشود خواهم گفت الهی مرا برای چه آفریدی؛ آیا مرا برای بهشت افریده‌ای یا بهشت را برای ما و ما را هم برای خودت؛ برای خداوند یکتایی که شریکی برایت نیست؟ سبحانک ربی راضی نخواهم شد تا تو راضی شوی. امام من گوش کن؛ من تو را و خدا را به شهادت می‌گیرم وشاهد بودن خداوند کافی است؛ در نزد خداوند الرحمن عهد بسته‌ا که به جنات نعیم راضی نشوم تا پروردگار و حبیب قلبم راضی شود و متحسر و حزین نباشد؛ ای امام عالمیان؛ آیا تو هم مثل ما هستی؟"
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: به خداوند قسم آری؛ امام مهدی ناصر محمد یمانی مانند و هم رأی قومی است که محبوب خداوندند و محب او- یحبهم الله و یحبونه- انگار که به علت شباهت قلب‌های‌شان؛ یک قلب دارند. آیا حبیب می‌تواند در حالی که محبوبش متحسر و حزین است؛ سعادت‌مند باشد و مسرور؟ تازه این در سطح محبت انسان به انسان است؛ وقتی حبیبی ببیند محبوبش متحسر و حزین است احساس سعادت و خوش‌بختی نمی‌کند؛ چه برسد به حال مؤمنان که خداوند را بیش از هر چیز دوست دارند؟ والله والله والله بعد از این که امام مهدی به آنان خبر داد پروردگارشان متحسر و حزین است؛ به ملکوت بهشت نعیم راضی نمی‌شوند؛ هرگز راضی نمی‌شوند؛ بلکه مصر هستند تا رضوان نفس خدا محقق شود و تا بی نهایت راضی نخواهند شد مگر پروردگارشان راضی شود.
شاید یکی از علمای پرآوازه مسلمین بخواهد بگوید:" ناصر محمد از خدا بترس؛ برای خدا قایل به صفت فرح و حزن شده‌ای؟" امام مهدی ناصر محمد یمانی درپاسخ می‌گوید: به خدا قسم که چنین است؛ خداوند مسرور و محزون می‌شود؛ خداوند از توبه بندگانش مسرور و اگر در حالی بمیرند که به خود ظلم کرده‌اند؛ محزون می‌شود. یا مگر شما به عظمت سرور خداوند از توبه بنده‌اش ایمان ندارید که درحدیث حث سنت نبوی آمده و از محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم نقل شده:
[الله أشد فرحاً بتوبة عبده من أحدكم براحلته التي عليها طعامه وشرابه، فأضلها في أرض فلاة، فاضطجع قد أيس منها، فبينما هو كذلك إذا هو بها قائمة على رأسه، فلما رآها أخذ بخطاها وقال من شدة الفرح: اللهم أنت عبدي وأنا ربك! أخطأ من شدة الفرح] صدق عليه الصلاة والسلام.
[همانا خداوند شادتر مي شود به توبۀ بنده اش بیش از يکي از شما که در بيابان بر شترش سوار بوده، ناگهان شترش از نزدش فرار کرده، در حاليکه طعام و آبش بر بالاي شتر باشد و چون از رسيدن به شترش مأيوس و نا اميد شده آمده و در سايۀ درختي غلطيده است که ناگهان متوجه مي شود که شترش در کنارش ايستاده است، و او زمامش را بدست مي گيرد و از نهايت شادماني ميگويد: خدايا تو بنده ی مني و من خداي تو ام! و از نهايت شادماني "الفاظ را اشتباه تلفظ مي کند"]
ای عجب ؛ ای خردمندان؛ آیا به عظمت شادی و سرور خدا از توبه بنده‌اش ایمان دارید ولی باور ندارید خداوند برای بنده‌ای که آشکارا در گمراهی است و هلاک می‌شود؛ حزین است! شما را چه می‌شود چگونه حکم می‌کنید؟
تذکر بده که ذکر برای مؤمنان مفید است.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 264341 من موضوع بيانُ تذكيرٍ من الإمام المهديّ فإنّ الذكرى تنفع المؤمنين، والحمد لله أرحم الراحمين ..


[ لمتابعة رابط المشاركــــــــة الأصليّة للبيان ]
https://albushra-islamia.org/showthread.php?p=264338

الإمام ناصر محمد اليماني
18 – شوال - 1438 هـ
12 – 07 – 2017 مـ
05:52 صباحاً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
___________________


بيانُ تذكيرٍ من الإمام المهديّ فإنّ الذكرى تنفع المؤمنين، والحمد لله أرحم الراحمين
..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله أجمعين لا نفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، والصلاة والسلام على كافة المؤمنين لا يشركون بالله شيئاً في كلّ زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..

أيا معشر المؤمنين في العالمين في أمّة الإمام المهديّ المنتظَر، إنّ فضل الله كان عليكم عظيماً إذ قدّر خلقكم في أمّةٍ يبعث الله فيها الإمام المهديّ المنتظَر فكونوا من الشاكرين ولا تكونوا أوّل كافرٍ بدعوة الإمام المهديّ المنتظَر على بصيرةٍ من ربّه، كون لله الحجّة البالغة عليكم كون الله زاد الإمام المهديّ عليكم بسطةً في علم الكتاب القرآن العظيم، ولا ينبغي للإمام المهديّ المنتظَر أن يبيّن القرآن كما فسّره المفسّرون من عند أنفسهم اجتهاداً منهم فمن ثمّ يُبَرّئ نفسه أحدُهم من بعد تفسيره بقوله: "والله أعلم".

فمن ثمّ يقيم الإمام المهديّ الحجّة على كتيبات أصحاب التفاسير الظنيّة وأقول: أعوذُ بالله ربّي وربكم أن أقول على الله في بيان كتابه ما لم أعلم علم اليقين أنّ ذلك ما يقصده ربّ العالمين لا شكّ ولا ريب، وبسبب ثقتي في قول الحقّ تجدونني أعلن التحدي بالحقّ لكافة علماء المسلمين واليهود والنصارى وأقول: لئن استطعتم أن تقيموا الحجّة على الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني ولو في مسألةٍ واحدةٍ في القرآن العظيم فلستُ الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد.

وربّما يودّ أحد علماء الأمّة أن يقول: "مهلاً مهلاً يا ناصر محمد، فها أنا ذا أقيم عليك الحجّة في أوّل مسألةٍ في هذا البيان وهي في اسمك ناصر محمد، ولكننا نعتقد أنّ الإمام المهديّ المنتظَر هو محمد بن عبد الله" إذا كان عالِماً سنيّاً، أو يقول: "بل المهديّ المنتظَر محمد بن الحسن العسكري" كما يعتقد بعض الشيعة. فمن ثمّ نقيم على السُّنة والشيعة الحجّة بالحقّ وأقول: والله ثم والله يا معشر السُّنة والشيعة إنّكم جميعاً تعتقدون أنّ الله يبعث الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمدٍ لا شكّ ولا ريب وما لم تعتقدوا بالعقيدة الحقّ فقد كفرتم بقول الله تعالى:
{مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (40)} صدق الله العظيم [الأحزاب]. وتلك آيةٌ محكمةٌ في القرآن العربي المبين من الآيات البيّنات التي لا يكفر بها إلا الفاسقون كونها آيةٌ محكمةٌ بيّنةٌ للعالمين لا تحتاج إلى تفسيرٍ يفقهها كلُّ ذو لسانٍ عربيٍّ مبينٍ سواء كان عربيّاً أم أعجميّاً كون الله يفتي العالمين أنه بعث لهم بخاتم الأنبياء محمد رسول الله صلّى الله عليه وسلم من بعد جميع الأنبياء المبعوثين من قبله في أقوامهم، ويفتيكم الله أنّه بعثه برسالة القرآن العظيم إلى الثقلين الجنّ والإنس وجعلها رسالةً محفوظةً من التحريف والتزييف إلى يوم الدين، فجعله الله ذكراً للعالمين أمّةً من بعد أمّةٍ في كلّ زمانٍ ومكانٍ منذ تنزيله إلى يوم الدين، فجعله الله حجّته البالغة على كلّ أمّةٍ، فكم أممٌ عاشت في زمن القرآن العظيم وهلكوا وهم لم يهتدوا بعد بالقرآن المجيد إلى صراط العزيز الحميد إلا من رحم ربي! فكم من العلماء أضلّوا أنفسهم وأضلّوا أمّتهم وأمماً من بعد أمّتهم بسبب قولهم على الله غير الحقّ بحجّة أنهم يريدون تفسير القرآن العظيم! ويا سبحان الله العظيم فمهما كانت الآية بيّنةً من آيات أمّ الكتاب في القرآن العظيم فنجد من المفسرين من يأتي لها بتفسيرٍ! ويا للعجب يا أولي الألباب فوالله لو أنّ أحدكم يقول لأخيه انظر إلى الشمس أليست هذه الشمس؟ لقال المسؤول للسائل: "يا للعجب من سؤالك فهل يوجد شيء أوضح من الشمس في شروقها وحتى غروبها واضحٌ في السماء! فكيف تقول أليست هذه الشمس؟ فكلّ الأمم عرفوا الشمس أمّةً بعد أمّةٍ". فمن ثم نقيم على المفسرين الحجّة بالحقّ ونقول: فكذلك آيات أمّ الكتاب في محكم القرآن العظيم منذ تنزيله مرّت على الأمم جيلاً بعد جيلٍ بعد جيل إلى هذه الأمّة ولكن للأسف أن كلّ أمّة يتّبعون تفاسير المفسرين دون أن يتفكّروا بعقولهم شيئاً، فوالله ثم والله إنّ الذين لا يستخدمون عقولهم أضلّ من الأنعام سبيلاً. تصديقاً لقول الله تعالى: {أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا (44)} صدق الله العظيم [الفرقان].

وهنا تبيّن لكافة أصحاب النار أنّ سبب ضلالهم هو الاتّباع الأعمى وعدم استخدام العقل، ولذلك قال الله تعالى:
{إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7) تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10) فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11)} صدق الله العظيم [الملك].

وربّما يودّ أحد علماء المسلمين أن يقول: "يا ناصر محمد، لا تُتَوّهنا عن المسألة الأولى في دعوتك كونها الحجّة الأولى لنا عليك وهي في اسمك ناصر محمد كون اسمك مخالف لما نعتقد في اسم الإمام المهديّ كوننا لا نعتقد إنّ الله يبعث المهديّ المنتظَر ناصر محمد". فمن ثمّ يقيم عليكم الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد الحجّة بالحقّ وأقول: أعوذُ بالله، فهل تعتقدون أنّ الله يبعث المهديّ المنتظَر ناصراً للشيطان الرجيم! ما لكم كيف تحكمون؟ وحتماً يكون ردّكم أن تقولوا: "اتقِ الله يا رجل؛ بل نحن جميعاً المُسلمون العرب والعجم المؤمنون بالقرآن العظيم نعتقد أنّ الله يبعث المهديّ المنتظَر ناصرَ محمدٍ كون خاتم الرسل والأنبياء هو محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم. تصديقاً لقول الله تعالى:
{مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (40)} صدق الله العظيم [الأحزاب].

فمن ثمّ يقيم الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد الحجّة عليكم بالحقّ وأقول: إذاً فلماذا تنكرون عليّ اسمي الحقّ
( ناصر محمد ) منذ أن كنت في المهد صبياً بقدرٍ مقدورٍ في الكتاب المسطور ولم أُسَمِّ به نفسي اليوم؟ ويا للعجب يا معشر العرب فلو تسألوا أساتذة اللغة العربيّة فتقولوا لهم هل التواطؤ يعني التطابق، أم إنّ التواطؤ يعني التوافق؟ لأجابوكم جميعاً بلسانٍ واحدٍ: "كلا لا يقصد في اللغة العربية بالتواطؤ أي التطابق؛ بل التواطؤ يقصد به لغةً هو التوافق". فمن ثمّ يقيم الحجة الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد وأقول: الحمد لله ربّ العالمين، ولذلك جاءت فتوى محمدٍ رسول الله بالإشارة إلى الاسم محمد أنه يوافق في اسم الإمام المهديّ ولم يقل يطابق اسمه اسمي بل قال يوافق اسمه اسمي، صدق عليه الصلاة والسلام.

ولذلك أقول لكم: يا أيها الناس، إنّي الإمام المهديّ ناصر محمد لم يبعثني الله نبيّاً ولا رسولاً بل ناصراً لما أرسل الله به محمداً رسول الله إلى الناس كافة بهذا القرآن العظيم الذي يوجد في كافة مدن العالمين، فليس لدي وحيٌّ جديدٌ؛ بل أبيّن لكم القرآن بالقرآن من غير تناقضٍ ولا اختلافٍ وأقول: اعبدوا الله ربي وربكم إنّه من يشرك بالله فقد حرّم الله عليه الجنّة ومأواه النار وبئس القرار، واعلموا أنّ كلّ ما في الملكوت عبيدٌ لله وحده لا شريك له. تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94) وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)} صدق الله العظيم [مريم].

وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "يا ناصر محمد، فهل كلّاً من عبيده يحشره الله وحده تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)} صدق الله العظيم؟". فمن ثم يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد على السائلين ونقول: اتّقوا الله فلا تناقض في القرآن العظيم. وقال الله تعالى: {قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (49) لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (50)} صدق الله العظيم [الواقعة].

وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "يا ناصر محمد، ألم يقل الله تعالى:
{وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)} صدق الله العظيم؟ فيا من يزعم أنه يبيّن القرآن بالقرآن فما يقصد الله بقوله: {وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)} صدق الله العظيم؟". فمن ثمّ يردّ عليه ناصر محمد وأقول: إنما يقصد فرداً من الملك الذي خوّله الله إيّاه في الحياة الدنيا وجاء إلى ربه لا يملك مالاً ولا ملكاً ولا مملكةً وسلطاناً. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ} صدق الله العظيم [الأنعام:94].

فاتقوا الله يا عبيد الله، فوالله ثم والله ثم والله إنّ من كان يعتقد بشفاعة العبيد لهم بين يدي الربّ المعبود فإنّه مُشركٌ بالله وكفر بأنّ الله أرحم الراحمين. وربّما يودّ أحد فطاحلة علماء المسلمين أن يقول: "ولكن كافة المُسلمين وعُلماؤهم يعتقدون بشفاعة محمدٍ رسول الله لهم يوم الدين". فمن ثمّ نقيم على كافة المسلمين وعلمائهم وأمّتهم الحجّة بالحقّ وأقول: ألا تخافون الله ربّ العالمين؟ فهل بُعثَ محمدٌ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم إلا لينذركم من هذه العقيدة الباطلة تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)} صدق الله العظيم [الأنعام]؟

وربّما يودّ أحد علماء المسلمين أن يقول: "فهل تُنكر شفاعة محمدٍ رسول الله لأمّته بين يدي ربّ العالمين يا هذا؟". فمن ثمّ يقيم عليكم الإمام المهديّ ناصر محمدٍ كذلك الحجّة من أحاديث السّنة الحقّ، قال محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم:
[يَا مَعْشَرَ قُرَيْشٍ اشْتَرُوا أَنْفُسَكُمْ، لاَ أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا بَنِي عَبْدِ مَنَافٍ لاَ أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا عَبَّاسُ بْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لاَ أُغْنِي عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا صَفِيَّةُ عَمَّةَ رَسُولِ اللَّهِ لاَ أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا فَاطِمَةُ بِنْتَ مُحَمَّدٍ لا أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا] صدق عليه الصلاة والسلام.

فانظروا إلى منطق القرآن وأحاديث السّنة النبويّة الحقّ كيف أنهما ينطقان بمنطقٍ واحدٍ دونما اختلافٍ شيئاً. تصديقاً لقول الله تعالى:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)} صدق الله العظيم [الأنعام].

وتصديقاً لقول الله تعالى:
{لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (3)} صدق الله العظيم [الممتحنة].

وتصديقاً لقول الله تعالى:
{اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ (4)} صدق الله العظيم [السجدة].

فوالله الذي لا إله غيره لا أجد في محكم كتاب الله أنه يشفع لكم وليٌّ ولا نبيٌّ بين يدي الله، سبحانه عمّا يشركون! فمن كان يعبد الله وحده لا شريك له فليقل: أشهد أنّ الله هو أرحم الراحمين فإذا لم يرحمني ربي فينقذني من ناره برحمته ويدخلني جنته برحمته فمن يرحمني بعده حتى أرجو منه الشفاعة لي بين يدي من هو أرحم بي من أنبيائه ورسله وأرحم بي من أمّي وأبي؟ الله أرحم الراحمين.

فيا معشر المسلمين المشركين بالله بسبب عقيدة شفاعة الأنبياء والأولياء فوالله ثم والله إنكم من الذين قال الله عنهم:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ (106) أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (107) قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (108)} صدق الله العظيم [يوسف].

وربما يودّ قومٌ يحبهم الله ويحبونه أن يقولوا بلسانٍ واحدٍ: "يا إمامنا، نشهدك ونشهد الله وكفى بالله شهيداً أننا آمنّا أنّ الله أرحم الراحمين وبسبب صفته أنه أرحم الراحمين فحتماً لا بدّ أنّ في نفسه حسرةً وحزناً عظيماً على كافة الأمم الهالكين من الذين ظلموا أنفسهم، فهذا ما يقوله العقل والمنطق لدى كلّ من يؤمن بصفة الرحمة في نفس الله أنّه أرحم الراحمين بمعنى أنه أرحم من الأمّ بولدها، فيا ترى كيف حال الله أرحم الراحمين؟".

فمن ثم نترك لكم الجواب من الربّ مباشرةً ليخبركم عن حاله. قال الله تعالى:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)} صدق الله العظيم [يس].

وربّما تقول أمٌّ ترحم ولدها: "يا ناصر محمد اليماني، تالله لو عصاني ابني ألف عامٍ فمن ثم رأيته يصطرخ في نار جهنم نادماً على ما فرّط في جنب أمّه فهنا أشعر بحسرةٍ على ولدي، ولا يعلم بعظمة حسرتي غير ربي. وأقول: إذا كان هذا حالي فكيف بحال الأرحم من الأمّ بولدها الله أرحم الراحمين؟". فمن ثم يردّ الإمام المهديّ على السائلين وأقول: يا أحبتي في الله، ألم يخبركم الله عن حاله في نفسه مباشرةً بقوله تعالى:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)} صدق الله العظيم؟ وذلك بعد إذ جاءت الحسرة في أنفس الأمم على ما فرّطوا في جنب ربهم فيقول كلٌّ منهم: {أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56)} صدق الله العظيم [الزمر]. فهنا لم يعودوا مصرّين على كفرهم بالله ولم يعودوا يشاقّون الله ورسله؛ بل مؤمنين بالله ورسله فيقول كلٌّ منهم: {يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56)}! فهاهنا تأتي الحسرة والحزن في نفس الله على عباده الذين ظلموا أنفسهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29) يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)} صدق الله العظيم [يس].

ولكن يا عبيد الله لا تكونوا مبلسين من رحمة الله من بعد موتكم فذلك ظلمٌ عظيمٌ لأنفسكم أن تبلسوا من رحمته. وقال الله تعالى:
{فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44)} صدق الله العظيم [الأنعام].

وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "هات لنا برهاناً مبيناً أنه يقصد بالإبلاس اليأس". فمن ثمّ نردّ على السائلين بقول الله تعالى:
{اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (48) وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ (49) فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (50)} صدق الله العظيم [الروم].

ويا معشر المعذَّبين، لا تبلسوا من رحمة الله كون الله يرحمكم في الدنيا والآخرة بسبب دعائكم له وحده لا شريك له، كوني أجدكم في الكتاب كذلك ظلمتم أنفسكم من بعد موتكم بسبب الإبلاس من رحمة الله. وقال الله تعالى:
{وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77)} صدق الله العظيم [المؤمنون].

ويا عبيد الله إنما يقفل باب قبول الأعمال منكم من بعد موتكم ولكن الله لم يغلق باب التضرع والدعاء أن يرحمكم.
وقولوا: "ربنا من ذا الذي هو أرحم منك بعبادك في الدنيا والآخرة؟ فاغفر لنا وارحمنا ووعدك الحقّ وأنت أرحم الراحمين".

اللهم قد بلغت اللهم فاشهد، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.

وربّما يودّ أحد عبيد النعيم الأعظم أن يقول: "مهلاً مهلاً يا إمامي لا تكمل البيان حتى تجيبنا على هذا السؤال فاسمع ما أقول: ما دمتُ علمتُ علم اليقين بعظيم الحسرة والحزن في نفس ربي فوالله ثم والله لن أرضى بنعيم جنات النعيم عند ربي حتى يكون ربي فرحاً مسروراً لا متحسراً ولا حزيناً، ما لم؛ فسوف أقولُ فلماذا خلقتني يا إلهي، فهل خلقتني من أجل جنات النعيم أم خلقت الجنة من أجلنا وخلقتنا من أجلك أنت وحدك لا شريك لك؟ سبحانك ربي أن أرضى حتى ترضى. فاسمع يا إمامي، إني أشهدك وأشهد الله وكفى بالله شهيداً أني اتّخذت عند الرحمن عهداً أن لا أرضى بجنات النعيم حتى يرضى ربي حبيب قلبي لا متحسراً ولا حزيناً، فهل أنت على شاكلتنا يا إمام العالمين؟".

فمن ثم يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: اللهم نعم، فإنّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني على شاكلة قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه فكأنّ لهم قلبٌ واحدٌ بسبب تشابه قلوبهم، فهل يا ترى يسعد الحبيب وهو يعلم أنّ حبيبه متحسرٌ وحزينٌ؟ بل هذا على مستوى حبّ البشر لبعضهم بعضاً فلا يشعر الحبيب بالسعادة إذا شاهد حبيبه متحسراً وحزيناً، فكيف بحال المؤمنين الأشدّ حبّاً لله؟ فوالله ثم والله ثم والله لا ولن يرضوا بملكوت جنات النعيم بعد إذ علّمهم الإمام المهديّ أنّ ربهم متحسرٌ وحزينٌ؛ بل إصرارهم على تحقيق رضوان نفس الله إلى ما لا نهاية فلن يرضوا حتى يرضى.

وربّما يودّ أحد فطاحلة علماء المسلمين أن يقول: "اتقِ الله يا ناصر محمد، أجعلت من صفة الله أن يفرح ويحزن؟". فمن ثم يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: اللهم نعم، إنّ الله يفرح ويحزن فهو يفرح بتوبة عباده ويحزن إذا ماتوا وهم ظالمون لأنفسهم. أم إنكم لا تؤمنون بعظيم فرحة الله بتوبة عبده في حديث السّنة النبويّة الحقّ عن محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم قال:
[لله أشد فرحاً بتوبة عبده من أحدكم براحلته التي عليها طعامه وشرابه، فأضلها في أرض فلاة، فاضطجع قد أيس منها، فبينما هو كذلك إذا هو بها قائمة على رأسه، فلما رآها أخذ بخطاها وقال من شدة الفرح: اللهم أنت عبدي وأنا ربك! أخطأ من شدة الفرح] صدق عليه الصلاة والسلام.

فيا للعجب يا أولي الألباب فهل تؤمنون بعظيم فرحة الله بتوبة عبده ولا تؤمنون بعظيم حزن الله لو هلك عبده وهو على ضلالٍ مبينٍ! ما لكم كيف تحكمون؟ فذكّر فإن الذكرى تنفع المؤمنين، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..

أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_______________


اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..