- 7 -
الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
15 - رمضان- 1431 هـ
25 - 08 - 2010 مـ
۳-شهریور-۱۳۸۹ه.ش.
10:41 صباحاً
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
https://albushra-islamia.org/showthread.php?p=7141
____________
سؤال: آیا خداوند عبادت بندگان ثروتمندی را که زکات را پرداخت نمی‌کنند، می‌پذیرد؟
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
{وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٤﴾ يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
اما در مورد زمان کنار گذاشتن زکات، هروقت مقدار اموال به حد نصاب رسید، باید حق خداوند را در همان روزی که مال کسب شده و به حد نصاب می‌رسد؛ کنار گذاشت. برای شما مثالی می‌آورم؛ خداوند امر فرموده در چه زمانی حق‌الله را از محصولاتی که برای رزق شما از زمین می‌رویاند کنار بگذارید؟ آیا روزی نیست که به دست آمد و به حد نصاب رسید؟ جواب آن را در آیات محکم کتاب خداوند پیدا می‌کنید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ}صدق الله العظيم [الأنعام:۱۴۱]
در مورد زکات مال نیز به همین ترتیب است. حق خداوند را درهمان زمانی که مال را کسب کردید و به حد نصاب زکات مشخص شده در کتاب خداوند رسید جدا کنید؛ البته لازم نیست بلافاصله آن را به دست کسانی که صاحب اختیار آن هستند رسانده شود؛ بلکه باید آن را کنار بگذارد تا وقتی امکان پرداخت آن به کسانی که اختیار آن را دارند فراهم شد؛ آن را تحویل دهد. لازم نیست بیش از یک بار زکات مال را کنار گذاشت. بعد از آن که حق خداوند کنار گذاشته شد، فرد آزاد است که باقی مال خود را ذخیره کند یا به مصرف برساند، مال او پاک و مطهر شده است و خداوند به آن برکت می‌بخشد و آن را مبارک می‌گرداند و هرگونه که هزینه شود در آن خیر قرار می‌دهد و بهتر از آن مال انفاق شده را به او می‌دهد و یا بلا و مصیبت را از مال یا جان او دور می‌گرداند. خداوند نماز و روزه و حج کسانی را که زکات واجب را نپردازند نمی‌پذیرد، چون خداوند به مؤمنان ثروتمند فرمان داده است تا زمانی که زنده هستند باید زکات بپردازند، خداوند اجازه ترک نماز و زکات را حتی در بستر مرگ نیز نمی‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَوْصَانِي بِالصَّلاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَياً} صدق الله العظيم [مريم:۳۱]
و بسیاری از مؤمنان ثروتمند درمورد پرداخت زکات اهمال می‌کنند، آیا نمی‌دانند تا زمانی که زکات را پرداخت نکنند؛ خداوندعبادت‌هایشان را نمی‌پذیرد و به هیچ‌وجه به مقام نیکوکاران نمی‌رسند؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَن تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّـهَ بِهِ عَلِيمٌ ﴿٩٢﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
اما فرموده خداوند تعالی :
{لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ }
این مربوط به زکات واجب است و فرموده خداوند تعالی :
{وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ }
به صدقات داوطلبانه اختصاص دارد و زمانی که فرمان انفاق می‌آید، مقصود خداوند زکات واجب است که بدون پرداخت آن عبادت ثروتمندان پذیرفته نخواهد شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
ثروتمندانی که زکات نمی‌پردازند با دست خود، خودشان را به مهلکه انداخته و به آتش جهنم گرفتار می‌کنند و خداوند اعمالشان را نمی پذیرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿١٩٥﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿٢٦٧﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
و خداوند تعالی می فرماید:
{لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّـهِ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿٢٧٢﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
این امر، همان‌گونه که از ترس آزار و اذیت منافقان و فتنه‌جویان برای نبیّ خداوند [که صلوات و سلام بر او باد] مشکل بود؛ برای مهدی منتظرهم مشکل است. سخت‌ترین آیات مربوط به انفاق برای نبيّ صلى الله عليه وآله وسلم، زمانی بود که فرمان آمد هرکسی که می‌خواهد درباره مسائل دینی با رسول‌الله صلى الله عليه وآله وسلم، سخن بگوید؛ باید پیش از آن به نبيّ صلى الله عليه وآله وسلم صدقه بپردازد مگر آن که چیزی نداشته باشد و این نفقه غیر از زکات بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَأَطْهَرُ ۚ فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [المجادلة].
و این امر بر برخی از مؤمنان که می‌خواستند درباره دین‌شان از نبی خود سؤال کنند، گران آمد و سپس فرمان خداوند آمد که :
{أَأَشْفَقْتُمْ أَن تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّـهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّـهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٣﴾} صدق الله العظيم [المجادلة].
دراین امر حکمت بالغه‌ی خداوند نهفته است، به همین دلیل نیز در این مسئله دینی به مسلمانان تخفیف داده شد، چرا که بسیاری از پرسشگران و منافقان شروع به سؤال کرده ولی به پاسخ‌ها التزامی نشان نمی‌دادند و بر طبق پاسخی که داده شده بود، عمل نمی‌کردند. ولی تعداد دیگری از متقیان به پاسخ‌ها عمل کرده و این برایشان سخت بود و خداوند به شما آسان می‌گیرد و نمی‌خواهد به شما سخت‌گیری کند و تا زمانی که مسئله انفاق مطرح باشد؛ منافقان و مال دوستان سکوت می‌کنند تا چیزی از مال‌شان را نپردازند.
بیان آیه‌هایی که درباره تشویق مسلمانان به پرداخت زکات بود، بیش از تمامی آیات بر زبان نبیّ صلى الله عليه وآله وسلم، سنگینی می‌کرد و برای رسول خدا مشکل بود و به‌خاطر ترس از به فتنه افتادن مسلمانان و آزار منافقان می‌خواست برخی از آیات را کتمان نموده وبرایشان عنوان نکند چرا که [می‌دانست] منافقان در جواب خواهند گفت: «اگر او واقعاً رسول خداست، پس چرا به‌جای درخواست از مردم، خداوند از آسمان گنجی برای او نمی‌فرستد»؟ و محمد رسول‌الله صلى الله عليه وآله وسلم اذیت می‌شد؛ لذا می‌خواست آیاتی که فرمان به انفاق می‌داد را کنار گذاشته و مخفی نماید و از ترس آزار و اذیت کسانی که مایل به انفاق نبودند و باعث فتنه می‌شدند و هم چنین منافقینی که می‌گفتند: «خداوند برایش گنجی بفرستد، چرا او را محتاج مردم می‌کند» ؛ نمی‌خواست درباره انفاق با آنها صحبت کند. به همین دلیل نیز خداوند تعالی فرموده است:
{فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ ۚ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ ۚ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [هود].
برای امام مهدی نیز چنین است. به خداوند بزرگ سوگند سنگین‌ترین بیاناتی از کتاب که روی دست من سنگینی می‌کنند، بیانات مربوط به انفاق است چرا که از آزار منافقان و کسانی که به علت علاقه بسیار زیاد به اموالشان دوست ندارند انفاق کنند می‌ترسم. اما نمی‌خواهم در پیشگاه خداوند احدی برعلیه من حجتی داشته باشد و مسئولیت پنهان کردن بیان حق را بر گردن من گذاشته و در برابر خداوند چیزی از من داشته باشد. خداوندا من هر کسی را که از تهدید خداوند پروا دارد با قرآن پند داده‌ام. خداوندا تو شاهد باش...وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين، خداوند جدم محمد رسول‌الله صلى الله عليه وآله وسلم را در رؤیایی حق به من نشان داد که فرمود:
[وإن من الأنصار من كان يفضل أن لا تأمرهم أن يؤدوا فرض الزكاة حتى يُمكّنك الله في الأرض، ولكن ذلك خير لهم وأحب إلى الله والله يعلمُ وأنتم لا تعلمون]
[ کسانی از انصار هستند که ترجیح می‌دهند تا زمانی که حاکم بر زمین نشده‌ای [در زمین تمکین نیافته‌ای] ، به آنها فرمان پرداخت زکات ندهی، اما این برایشان بهتر است و خداوند آن را بیشتر دوست دارد و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید]
پایان رؤیا.
اما برهان علمی کتاب، حجت خداوند بر شماست نه رؤیا، و چقدر بیان آیات مربوط به انفاق برایم اذیت‌کننده است و مرا در سختی و مضیقه قرار می‌دهد. کسانی که مرا از نزدیک می‌شناسند، به تصور اینکه اموالی در اختیار من است، به سراغ من می‌آیند تا حوائج آنها را از مالی که خداوند به من عطا کرده برطرف کنم و کار به جایی می‌رسد که برای کمک کردن به آنها مجبور به قرض گرفتن شوم؛ ولی چیزی غیر از آنچه که خداوند به ما فرمان داده تا بگوییم نخواهیم گفت که :
{حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ} صدق الله العظيم [التوبة:۵۹]
والصلاة والسلام على مُحمد رسول الله صلى الله عليه وآله الطيبين وكافة المُرسلين وآلهم الطيبين وجميع المُسلمين لله رب العالمين في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين، السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، والحمدُ لله رب العالمين..
أخو المُسلمين الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
مجموعه بیانات امام مهدی منتظر پیرامون رکن «زکات»
