متن سخنرانی امام مهدی ناصر محمد الیمانی در مراسم ترحیم مادر بزرگوارشان [بخش اول]
متن سخنرانی امام مهدی ناصر محمد الیمانی در مراسم ترحیم مادر بزرگوارشان [بخش اول]
در تاریخ ۲۱ مارس ۲۰۲۲ منطبق با ۲ فروردین ۱۴۰۱
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته و صلوات خدا بر رسول الله و آله الطیبین و الطاهرین و علی الصالحین الی یوم الدین
ای عزیزان من در راه خدا، در مورد سخنرانی، مطالب آن را در بیاناتی که به صورت مکتوب نوشته شده‌اند، پیدا می‌کنید. ممکن است برخی از افراد نادان و جاهل بگویند چرا مهدی فقط در اینترنت است. آیا وسیله اینترنت نعمتی از نزد خدا نیست تا با آن علم را به اطلاع تمام مردم عالم برسانیم؟ چون رسول الله صلی الله علیه و سلم، رسولی است که به‌سوی تمام انسان‌ها فرستاده شدهاست و ضروری است که رساله [خدا] قرآن عظیم به تمام مردم ابلاغ شود. متاسفانه از مدت‌ها قبل، مسلمانان دست از دعوت مردم عالم برداشته‌اند و فراموش کرده‌اند آنها در حقیقت شاهد و گواه بر مردم هستند. رسول الله صلی الله علیه و سلم شهید بر چه کسانی بودند؟ ایشان شهید بر امت وسط بودند که در عصر خود آنان را [به‌سوی خدا] دعوت می‌کردند. تصدیق فرموده خداوند تعالی [سبحان الله العظیم]: {....لِّتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا ۗ... (۱۴۳)} صدق الله العظیم ]البقرة]
یعنی رسول شاهد است که رسالت را ابلاغ کرده است و ما در برابر مردم شاهدیم که رسالتی را که محمد رسول صلی الله علیه و آله و سلم آورده است، یعنی قرآن عظیم و سنت نبوی حق را که با آیات محکم قرآن عظیم اختلافی نداشته باشد، تبلیغ کردیم.
رساله قرآن، رسالتی برای تمام جهانیان و ذکری برای عالمیان است ولی همان طور که گفتیم با کمال تاسف [دعوت کنار گذاشته شد] اگر این دعوت استمرار داشت، مردم از زمان‌های دور به آن ایمان آورده بودند. ولی فراموش کردند، انگار که محمد رسول الله تنها برای اعراب فرستاده شده است. بلکه ما بر تمام مردم شاهد هستیم، بر عرب و غیر عرب شاهدیم. سبحان الله العظیم.
با کمال تاسف تعداد زیادی از علمای امت، کتاب خدا را مهجور گذاشته‌اند انگار که قرآن عظیم نازل شده تا در نماز قرائت شود و همین، کار دیگری ندارد.
این قرآن عظیم است که حتی لغت عربی را برای ما حفظ کرده است. والله اگر خداوند لغت عربی را در قرآن عظیم حفظ نکرده بود، از مدت‌ها قبل لغت عربی از بین رفته بود. یعنی خداوند می‌داند ما در این روزها چگونه صحبت می‌کنیم ولی این قرآن است که لغت عربی را حفظ کرده است.
معجزه قرآن این است که تا روز قیامت از دستکاری و تحریف محفوظ است و این یک معجزه واحد - یگانه - است. به سراغ توارت و انجیل بروید می‌بینید چندین نسخه دارند، مثل احادیث، کتاب‌های زیادی [و رونوشت‌های متعددی دارند] ولی آن کسی که از غیب آگاه است، حین نزول قرآن فرموده است:
{إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿٩﴾} صدق الله العظیم [حجر]
اینکه قرآن از تحریف محفوط مانده‌است، خودش یک معجزه است. محمد رسول الله از کجا می‌داند که آن تا یوم الدین از تحریف محفوظ خواهد ماند مگر اینکه بی‌شک و تردید از نزد خدا باشد. و قرآن رحمتی برای عالمیان است. و دین اسلام رحمت برای عالمیان است. و لا قوه الا بالله العلی العظیم.
اگر مردم عالم از تعالیم اسلامی که خدا به ما فرمان آنها را داده است، باخبر می‌شدند، والله همگی به آن ایمان می‌آوردند. چون برای مثال کافرینی که نمی‌دانند در این قرآن چه نازل شدهاست، اگر بدانند خداوند وصیت آنها را به ما کرده‌است [سبحان الله العظیم]، خداوند سبحان و تعالی در فرموده خود به ما توصیه کرده است، [لا اله الله وحده لا شریک له]...قبل از اینکه آیه را بیاوریم باید موضوع مهمی را بفهمیم: یعنی... هرکس که از خودش دفاع کند، این یعنی در راه خدا جهاد می‌کند.
و این حقی مشروع برای هر مسلمانی است و کافر هم اگر مورد تعدی قرار بگیرد، حق دارد از خود دفاع کند و این حق مشروع اوست، همچنین مسلمانان، خداوند سبحان و تعالی در این فرموده خود، به مسلمانان فرمان داده است:
{وَ قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (۱۹۰)} صدق الله العظیم [البقرة]
یعنی به کسی که با شما نمی‌جنگد، تعدی نکنید، چون این عمل، تجاوزکاری است. دوم اینکه، آیه‌ای را قرائت کنید که در آن خداوند در مورد کسانی که بر سر دین ما با ما نمی‌جنگند و با ما سر جنگ ندارند، به ما توصیه می‌کند و می‌فرماید:
{لَّا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٨﴾} صدق الله العظیم [الممتحنه]
آیا این توصیه‌ای از جانب خداوند، درباره کسانی نیست که اصلاً به قرآن عظیم ایمان ندارند، اما با ما سر جنگ هم ندارند؟ لذا اگر تمام کافران بدانند که خدا اصلاً به مسلمانان، سفارش کافران را کرده‌است، چه برسد [به نحوه رفتار با] مسلمانان. خداوند به مسلمانان توصیه کرده است با کافران با نیکی و قسط رفتار کنند، خداوند قسط کنندگان را دوست دارد.
ای برادران من، ما و همه می‌دانیم که دین خدا بر پایه رحمت به مردم عالم بنا نهاده شدهاست. ولی با تأسف شدید آنجا جنگ، ضد دین خدا وجود دارد و برای غرب به عنوان دینی تروریست معرفی شدهاست، سبحان الله لا قوة الا بالله العلی العظیم... و دین اسلام به ما توصیه می‌کند تا حقوق انسان را رعایت کنیم، بدون توجه به عقیده و دین او و در مورد موضوع ایمان، این فقط به خدا ربط دارد و محاسبه آن تنها با خداست. اما حدودی هست که خداوند در قرآن نازل فرموده و این حدود، در مورد مسلمان و کافر به صورت یکسان اعمال می‌شود. این حدود برای جلوگیری از تعدی انسان به برادر انسانش وضع شده‌اند. و اما در مورد ایمان، خداوند می‌فرماید:
{وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَن شَاءَ فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ....(۲۹)} صدق الله العظیم [الکهف]
لازم است مردم عالم بدانند چه چیزی در کتاب خداوند و در آیات محکم کتاب خدا نازل شدهاست.
در هر صورت ای مردم، ۱۷ سال است که از آغاز دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی می‌گذرد. این یعنی وقتی دعوت آغاز شد، جوان بودم.. الان الحمدلله و شکر خدا و تا زمانی که خدا بخواهد به این دعوت ادامه خواهم داد ولی چیزی را به شما بگویم. شاید افراد ناآگاه و جاهل فکر کنند و بگویند: این دعوت چقدر طول کشیده است؟! سبحان الله العظیم... اگر خوب به ابتدای دعوت نبی الله ابراهیم علیه الصلاة و والسلام فکر کنیم، ایشان در آغاز دعوتش چند ساله بودند؟ زمانی که بت‌هایشان را زد و بت‌هایشان را شکست و بت‌هایشان را در هم کوبید، او را چیزی به حساب نمی‌آوردند و وزنی برایش قائل نبودند. و این را از خلال فرموده خداوند تعالی درمی‌یابیم که می‌فرماید:
{قَالُوا مَن فَعَلَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظیم [الانبیاء]
یعنی آنها مستقیم به یاد ابراهیم افتادند و گفتند:
{قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظیم [الانبیاء]
و یعنی او جوان بود، گفتند: ابراهیم. ولی وقتی رسولان خدا آمدند و به او بشارت دادند، البته عذاب نتیجه اجابت دعای لوط از جانب خدا بود، چون لوط باقی مانده بود ولی ابراهیم [از قریه خود] متاسفانه اخراج شده بود. اما مهم این است که زمانی که در ابتدا به نبی الله اسماعیل بشارت داده شد چه گفت:
{قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظیم
با اینکه او ملائکه را مورد خطاب قرار می‌داد و آنها در جوابش گفتند:
{قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظیم
سبحان الله العظیم و
{قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظیم
جز قوم ظالمان، از رحمت خدا مأیوس نشوید.
{وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ}
و همسرش ایستاده بود و خندید. از این بشارت خندید. اما او گمان نمی‌کرد غلام علیم اسماعیل علیه الصلاة و السلام پسر او باشد چون گمان می‌کرد ابراهیم ازدواج خواهد کرد. و گفت: {به آن زن بشارت اسحاق را دادیم} اینجا دانست که بشارتی که به ابراهیم داده شد، در مورد اسماعیل بود [و به زن بشارت اسحاق داده شد:]
{وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ} صدق الله العظیم
و همسر او که ایستاده بود، خندید، پس به او بشارت اسحاق را دادیم. اینجا خجالت کشید چون جامه‌ی بانوان یائسه را در بر داشت که صورتشان نمایان است. صورتش را این چنین از روی خجالت پوشاند [با دست‌هایش روی صورتش را پوشاند] و گفت ای وای بر من! آیا من فرزند می‌آورم درحالی‌که پیرزنم، و این شوهرم پیرمردی است؟! سبحان الله العظیم.. گفت آیا از کار خدا تعجب می‌کنید؟ سبحان الله العظیم... اما آنچه که از این داستان می‌خواهیم به دست بیاوریم این است که از آغاز دعوت ابراهیم، مدت زمانی طولانی گذشته بود که فرمود من پیر شده‌ام، یعنی زمانی که از رسولان سوال کرد برای چه کاری آمده‌اند. و آنها آمده بودند که به لوط و ابراهیم خبر دهند خداوند این قریه را هلاک خواهد کرد. وقتی در مورد قوم لوط با آنان به مجادله برخاست، مدتی بر او گذشته بود، یعنی زمانی طولانی بر او گذشته بود.
خوب ما، من اولینتان و همه کسانی که از من پیروی می‌کنند، همگی شاید احساس می‌کنیم در تنگنا و سختی قرار گرفته و احساس خستگی می‌کنیم و به شدت ناآرام شده و به ستوه آمده‌ایم. یا همگی می‌گوییم نصر الهی کی فرا می‌رسد؟! هدف ما این است که خداوند تمام مردم را هدایت فرماید. والله هدف دیگری جز هدایت تمام مردم نداریم. ولی مشکل این است که انسان‌های بسیار بسیار زیادی هستند که چهره دین خدا را زشت جلوه می‌دهند. چهره‌ای که از دین در نظر مردم ساخته‌اند این است که این دینی خونریز است و لا قوة الا بالله العلی العظیم. و این حوادث زیادی که رخ می‌دهند... کار انسان‌هایی است که از زمان‌های دور به دشمنی با دین معروف هستند که از مسلمانان نیستند و متاسفانه برخی مسلمانان که از راه راست گمراه شده‌اند.
ولی وقتی به آیات محکم و بینه رجوع می‌کنیم اگر به آیات محکم کتاب تمسک کرده و ایمان داشته باشیم که احادیث محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم هم از نزد خدا هستند ولی از تحریف محفوظ نمی‌باشند و تمام مسلمانان می‌دانند که احادیث از تحریف محفوظ نیستند. گمان می‌کنم هیچ دو نفری در جهان در این مورد با هم جدال نداشته باشند که آیا کتاب‌های سنت از تحریف محفوظ هستند؟ نه از تحریف محفوظ نیستند. ولی احادیث حق آن از نزد خدا آمده‌اند و باید به آنها ایمان داشت. اما این می‌ماند که از کجا بدانیم و به مردم یاد بدهیم حق و باطل را از هم تشخیص بدهند. همان طور که شما و همه می‌دانند احادیث در زمان رسول الله به صورت مکتوب درنیامده‌اند، چرا؟ بر این اساس که با قرآن مخلوط نشود! تا قرآن مرجع تمام احادیث نبوی باشد. لذا اگر بگوییم احادیث نبوی را به چه چیزی باید عرضه کرد؟ جواب این است: باید به آیات محکمات عرضه شوند که ساده‌ترین انسان‌ها، آنها را درک می‌کنند. به آیات متشابه که هنوز نیاز به تأویل دارند، عرضه نمی‌شوند. ولی انا لله و انا الیه راجعون. مطالبی در احادیث زیادی آمده که باعث گمراهی مسلمانان شدهاست حتی بعضی‌‌ها به جایی رسیده‌اند که به ناحق و غلط آن را تأویل می‌کنند و مشکل اینجاست. مشکل این است که کسی چیزی را که نمی‌داند به خدا نسبت بدهد، این فاجعه بزرگ [طامة الکبری] است. والله این فاجعه‌ای بزرگ است، از بزرگترین فاجعه‌ها... چون اصلاً خدا چه فرمانی به ما داده است؟ و ببینیم شیطان در پی چیست، ما با خواست شیطان مخالفت می‌کنیم.
شیطان فرمان به عمل سوء و فحشا می‌دهد و اینکه به خدا ندانسته نسبتی بدهید. و خداوند، ما را از ارتکاب عمل سوء و فحشا نهی می‌نماید و از چه چیز دیگر؟
ندانسته به خدا نسبت دادن بر ما حرام است و شیطان می‌خواهد ... یعنی به شما فرمان می‌دهد اعمال سوء و فحشا انجام دهید و آنچه را که نمی‌دانید به خدا نسبت دهید. یعنی به ما فرمان می‌دهد عمل سوء انجام داده و چیزی را که نمی‌دانیم به خدا نسبت دهیم و خداوند ما را از این کار نهی می‌کند. لذا اجتهاد این نیست که کسی به صورت نسبی سخن بگوید که مثلاً ۸۰ درصد احتمال دارد درست باشد. والله احتمال ۹۹/۹ درصد هم به کار نمی‌آید، مگر صد درصد باشد. وقتی انسان از خدا تقوا داشته باشد و از این که ندانسته به خدا نسبت دهد، بترسد؛ بر خداوند است که به تو بیاموزد. اگر زمان امام را درک نکرده باشد. خداوند او را به امامت برخواهد گزید. اگر مشتاق و مُصر باشد که جز حق به خدا چیزی نسبت ندهد، از خدا بترسید و خداوند به شما می‌آموزد
و شما بسیاری از بیانات را دنبال می‌کنید...
پایان بخش اول
